Jest pewna grupa dzieci, których rozwój mowy przebiega w miarę prawidłowo, jednak niechętnie uczą się piosenek i wierszyków. Słabo wychodzi im klaskanie “do rytmu”. Wydaje się, że nie rozumieją poleceń słownych tak, jakby nie słuchały wystarczająco uważnie.
Odtwarzanie struktur dźwiękowych – jak ćwiczyć
Do przeprowadzenia tego rodzaju ćwiczeń wykorzystujemy:
- plansze z modelami dźwiękowymi,
- klocki,
- bębenek.
- inne akcesoria pozwalające wystukiwać rytm.
Zadanie dziecka polega na tym, aby patrząc na model dźwiękowy umiało odtworzyć rytm:
- układając klocki według wzoru,
- wystukując rytm na bębenku (lub innym instrumencie lub przedmiocie),
- wystukiwało rytm naprzemiennie: uderzając w stół, klaszcząc, uderzając w bębenek.
Zadanie 1 – odtwarzanie przez układanie
Dziecko układa klocki według wzoru. Większe odległości między klockami w modelu odpowiadają większym odległościom między układanymi przez dziecko klockami. Potrzebne będzie 10 klocków (najlepiej w jednym kolorze). Następnie wystukuje rytm według ułożonego schematu (na bębenku, klaszcząc lub uderzając w stół). Większe odległości między klockami oznaczają dłuższe przerwy pomiędzy kolejnym stuknięciem. Ułożenie klocków w pierwszej kolejności pozwala dziecku przeanalizować dokładnie ilość elementów. Po takim wstępie kolejne zadania będą dla dziecka bardziej zrozumiałe.
Zadanie 2 – odtwarzanie struktur przez wystukiwanie rytmu
Dziecko wystukuje rytm w podany sposób (klaszcząc, stukając w stół, uderzając w bębenek) – według podanego schematu.
Zadanie 3 – odtwarzanie struktur z wykorzystaniem wielu źródeł dźwięków
Najtrudniejsze. Dziecko wystukuje rytm według schematu naprzemiennie: klaszcząc, uderzając w stół lub w bębenek.
Jest naturalną rzeczą, iż dziecko, którego percepcja słuchowa nie jest dostatecznie rozwinięta, będzie próbowało uniknąć tego rodzaju zabaw. Wszak dzieci zwykle unikają tego, czego nie potrafią robić. Naszą dorosłych rolą jest dostosowanie wymagań do możliwości dziecka (może to oznaczać zasłonięcie części schematu). W niektórych sytuacjach może okazać się konieczne poprowadzenie ręki dziecka. Usprawniając funkcje słuchowe wspomagamy rozwój prawidłowej wymowy, ale również zapobiegamy trudnościom w czytaniu i pisaniu.
Na podstawie powyższych schematów możecie stworzyć własne modele dźwiękowe.
—
Literatura: Barbara Sawa “Jeżeli dziecko źle czyta i pisze”, WSiP, Warszawa 1994
